  |
ΚΛΕΦΤΕΣ ΜΑΤΙΕΣ ΚΙ ΕΧΩ ΚΛΕΨΕΙ ΑΡΚΕΤΕΣ!!!!!
ΘΑ ’ΘΕΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ!!!!!
Με φόντο τους έναν καταγάλανο ουρανό οι πορτοκαλόχρυσες ακτίνες του ήλιου που βασιλεύει μπορούν κάποιες ξεχωριστές ώρες, να μας χαρίσουν μια στιγμή τέτοιας απίστευτης ομορφιάς, ώστε να μείνουμε άναυδοι, με το βλέμμα καρφωμένο στο πολύχρωμο άπειρο. Το μεγαλείο της στιγμής μας θαμπώνει τόσο, που ο ψυχαναγκαστικά φλύαρος νους μας κάνει μια παύση, για να μη μας ξετινάξει νοερά σε κάποιο άλλο μέρος, μακριά από το εδώ και τώρα. Λουσμένη στη φεγγοβολιά, μια πόρτα φαίνεται ν’ ανοίγει σε μια άλλη πραγματικότητα, πάντα παρούσα και όμως σπάνια ορατή.
Φανταστικά πλάσματα του νου μας. Εμείς δημιουργούμε τον νου μας, ο ίδιος νους εκείνος που μας προκαλεί τα προβλήματά μας, όχι οι άλλοι. Ο ίδιος μας ο νους, με την αδιάκοπη ροή των σκέψεων, με το να σκέφτεται το παρελθόν και ν’ ανησυχεί για το μέλλον.
Να ζεις.. να αγαπάς και να μαθαίνεις...Λέο Μπουσκάλια |
Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012
ΦΥΣΗ
